3B Wonen-directeur: ‘Er komt onevenredig veel op ons bordje’

Vervolg voorpagina
“Met de huidige verdeelsleutel betekent dat voor Lansingerland 98 statushouders”, vertelt Frans Weterings. “Dat lijkt niet zo veel, maar er is maar 20% sociale woningbouw in deze gemeente. Ter vergelijking in Rotterdam is dat bijna 70%. Van de bestaande voorraad (4300 woningen) moet ik er procentueel te veel af staan. Gemiddeld hebben we per jaar zo’n 220 mutaties binnen onze bestaande voorraad. Deze bijzondere doelgroep krijgt voorrang bij toewijzing en dat zorgt voor spanning bij reguliere huurders die een ander huis willen. Het draagvlak voor deze opvang neemt af.” Dat er puur op inwonersaantallen wordt toegewezen vanuit de overheid, zit Weterings dwars. In het kort heeft hij te weinig woningen, blijven huurders door het kabinetsbeleid lekker zitten in de huidige woningen, komt er dus weinig vrij en groeit de bijzondere groep die voorrang krijgt te snel. “In het slechtst denkbare geval kan de gemeente woningen vorderen en vrijgekomen woningen zelf toewijzen aan statushouders. Een oplossing op korte termijn kan opvang in leegstaande overheidsgebouwen zijn. Denk aan opvang in wooncontainers.” Over structurele oplossingen heeft Weterings zeker nagedacht. Zijn woningcorporatie betaalt per jaar zo’n 2,8 miljoen euro aan verhuurdersheffing. Kort door de bocht: een enorme belasting aan het Rijk. “Wanneer we een dergelijk bedrag zouden investeren in woningcapaciteit zijn we er al.” Een andere oplossing kan in de krimpregio’s liggen. Daar worden nu –vanwege slinkende inwonersaantallen- relatief weinig statushouders toegewezen. “Als die verdeelsleutel anders wordt vastgesteld, kunnen Zeeland, Groningen en Limburg profiteren.” Weterings wil wel één ding duidelijk hebben. Hij wil uitgeprocedeerde asielzoekers niet weren. “Het is onze missie om mensen te huisvesten die dat zelf moeilijk kunnen. Maar nu komt er onevenredig veel op ons bordje.”